We hebben in deze lockdown vast weer veel op elkaar gemopperd. En dat was in huize Dijkstra niet anders. En dat ‘mem’ stom is, heb ik de afgelopen weken wel eens voorbij horen komen (sporadisch natuurlijk). Ik heb het vroeger vast ook wel eens tegen mijn moeder gezegd. Maar nu ben ik zelf moeder en dat voelt toch net wat anders. Ik weet dat dit niet het echte gevoel is dat uitgesproken wordt, en dat het in een vlaag van boosheid wordt gezegd, maar toch voelt het niet fijn om te horen. Waarom? Dat is het ontbreken van de erkenning als ouder zijnde op dat moment. Als moeder stel je het welzijn van de kinderen op de eerste plaats. En daar hoort het zorgen om en voor je kinderen bij. Het letterlijk en figuurlijk achter de kont aan zitten. En zo’n opmerking dat je ‘stom’ bent, daaruit blijkt totaal geen waardering voor dat ‘harde’ werken.
Maslow
Behoefte aan waardering , erkenning en respect is een mens eigen. Ieder mens kent deze behoefte, wat er ook achter zit: je wilt erbij horen, gezien worden, gehoord worden, serieus genomen worden. Je wilt betekenis hebben, ertoe doen! We zien deze behoefte dan ook terug in de piramide van Maslow, die hem direct na sociale behoefte plaatst. Wat laat zien dat ieder mens hier behoefte aan heeft.
Positieve stimulans
Erkenning van onze persoon, en ons doen en laten, kan een geweldige positieve stimulans betekenen. Een schouderklopje op z’n tijd zal ons aansporen om nog beter te doen. Complimenten stimuleren ons het beste uit onszelf te halen. We voelen ons door de omgeving gedragen. Erkenning zorgt er bovendien voor dat wij meer oog voor anderen hebben en ook erkenning kunnen terug geven. Als wij begrepen worden, zijn wij ook in staat anderen beter te begrijpen en te waarderen.
Ontbreken van erkenning
En dit is vaak ook een onderdeel van het probleem bij een conflict. Door geen erkenning te krijgen, kan iemand het ook niet geven. Zonder erkenning raken we gefrustreerd en gaan we passief tegenwerken. En hiermee zitten we in een neerwaartse spiraal en loopt een conflict uit de hand. Wanneer partijen in gesprek gaan met behulp van een mediator, kan alleen het feit dat de mediator luistert al een stukje erkenning geven. Hiermee kan het gesprek op een keerpunt komen. Partijen kunnen elkaar op termijn de erkenning en waardering geven waar ze beide behoefte aan hebben.
Het is fijn om aan dit proces een bijdrage te kunnen leveren. En zoals je ziet, is niets menselijks mij vreemd. Ook ik heb behoefte aan erkenning. En gelukkig krijg ik dat genoeg zodra ons ‘conflict’ weer opgelost en uitgesproken is.